Ludzi denerwują różne działania PiS-u. Cieszą się, gdy PO wygrywa jakiś sondaż. Nie dostrzegają, że największym dramatem Polski jest nie tylko sam PiS, lecz tak zwany PO-PiS?
Główne tematy, jakie należałoby podejmować w ramach „pracy u podstaw i pracy od podstaw”, prowadzonej przez SLD, dyktuje trudne położenie partii, i trudny czas dla etosu lewicowości w ogóle.
Każdy z nas, szeregowych członków i sympatyków SLD (a nie tylko liderzy w RTV), w codziennych rozmowach z ludźmi, może i powinien przypominać, że SLD jednak istnieje i działa. Ten apel nie jest wcale dziwny lub/i śmieszny, bo wiele osób, nie słysząc o SLD w TV uznaje, iż już go nie ma.
Trzeba w tych rozmowach – a biorąc pod uwagę fakt, że są nas tysiące, zatem w tysiącach rozmów – obalać szkodzące SLD antylewicowe stereotypy i mity, głoszone przez prawicę, media i niestety coraz silniej korzeniące się w społeczeństwie. Musimy wiedzieć, iż w tej sprawie celem adwersarzy jest nie tylko polityczne zmarginalizowanie (zniszczenie) samego SLD, ale zdyskredytowanie lewicowości, jako takiej (zasad równości, sprawiedliwości, racjonalizmu itp.). Jest to niezwykle groźne działanie, podporządkowujące społeczeństwo jednostronnemu dyktatowi prawicy w sferze wartości, a zarazem, wpędzanie go w okowy różnic ekonomicznych, ciemnoty i innych plag hamujących postęp społeczny.
Przykładami, jednymi z wielu, ale charakterystycznymi, ukazującymi dokąd zaprowadzić może bierne przyglądanie się ekscesom obecnej władzy, jest fałszowanie przeszłości, wychowywanie młodzieży w historycznym kłamstwie, polityka swoistej militaryzacji społeczeństwa, czy klerykalizacja. To, co się w tych sprawach dzieje, trudno opisać w spokojny, racjonalny sposób. Dlatego nie możemy się biernie przyglądać. Bo chociaż nie mamy wpływu na media, na system edukacji, oświaty, wychowania, i inne miejsca, gdzie znajdują się źródła tych niegodziwości, nie wolno załamywać rąk. Każdy lewicowiec może się temu przeciwstawić, przedstawiając obywatelom w swoim środowisku nasz punkt widzenia.
W tym kontekście, ważnym nurtem osobistego działania członka/sympatyka SLD w ramach „pracy od podstaw” powinno być przybliżanie ludziom idei lewicy (socjalizmu, socjaldemokracji), i jej wartości, propagowanie programu partii, zwłaszcza jego społecznej części i porównanie z zapisami PO, PiS itd. Musimy również zacząć bardziej zdecydowanie ukazywać współobywatelom zło obecnego układu politycznego, tzw. PO-PiS-u. Ludzi oburzają codzienne gorszące sceny w mediach, Sejmie, na ulicy, w wykonaniu prawicy, ale tolerują je. Dlaczego? Bo nikt nie potrafi wykazać, jak bardzo ten układ jest chory, jak szkodzi Polsce, i jak niezbędna jest dla niego alternatywa z silnym udziałem lewicy.
Jednak, dotarcie do społeczeństwa z taką wiedzą – w sytuacji, gdy szkoła, media, IPN i inne instytucje są w rękach prawicy – bez włączenia się do tej pracy każdego z nas, nie jest możliwe. Pozostaje nam, zatem mało spektakularne, wszakże najskuteczniejsze narzędzie: „praca u podstaw, i od podstaw”.
Oczywiście musi zaistnieć w partii odpowiedni sposób przygotowania nas, ludzi SLD, do takiej pracy. Najbardziej przydatna do tej roli wydaje się edukacyjna funkcja kół partii i ich comiesięcznych zebrań.
W kolejnych tekstach skupię się na pracy organizacyjno-politycznej partii w tych sprawach. CDN.
Jan Janiszewski
P.S. Proszę popularyzować tekst wśród członków i sympatyków SLD, udostępniać na facebooku.